Tanatoterapia

Nasze podejście do śmierci różne jest ze względu na kulturę w której jesteśmy wychowani, a także religię. W głównej mierze to one antycypują nasze podejście do śmierci oraz samego „radzenia” sobie w jej obliczu, zarówno w przypadku, gdy dotyczy nas samych, jak i osoby z najbliższego otoczenia. Dziś chciałbym opisać bardzo rzadko spotykaną koncepcję radzenia sobie ze śmiercią, jaką jest tanatoterapia. Nie jest moim celem ocena wiarygodności wierzeń osób stosujących tanatoterapię bądź będących tanatoterapeutami, lecz możliwe rzetelne i obiektywne opisanie koncepcji związanej ze śmiercią.

Ciało, a dusza

Tanatoterapia opiera się w pewnym stopniu na filozofii dalekiego wschodu, uznającej śmierć jako kolejny etap życia duchowego. Tanatoterapia ma za zadanie przeprowadzić duszę na drugą stronę, w najkorzystniejsze dla niej miejsce w świecie duchowym. Proces przeprowadzenia duszy, ma być dla niej możliwie jak najłatwiejszy, dusza otrzymuje wiedzę odnośnie samego umierania, przez co wprowadza się ją w stan zaufania i spokoju. Osobą przekazującą tę wiedzę jest tanatoterapeuta, wyjaśnia on jakie niebezpieczeństwa czekają na duszę po drugiej stronie, a w trudnych przypadkach, oferuje odprowadzenie zabłąkanych dusz. Tanatoterapeuci twierdzą, że prawie 90% dusz osób zmarłych z krajów wysokorozwiniętych trafiają w rejony, w których nikt nigdy nie chciałby się znaleźć, a dzieje się tak tylko dlatego, że nie wiedzą dokąd powinny pójść. Tanatoterapia stosowana jest wśród osób śmiertelnie chorych, a także tych fizycznie zmarłych, jednakże nie chcących zaakceptować takiego stanu rzeczy (dusze tych osób określa się jako uwięzione lub zagubione).

Terapia ta silnie bazuje na przeżywaniu własnej śmierci, a także otwarciu się na świat duchowy, nie zamykając się jedynie w ramach naszej doczesnej rzeczywistości. Zwolennicy tej terapii uznają, że w jej trakcie umysł wchodzi w stan, który pozwala nam spojrzeć na swoje życie, relacje międzyludzkie, a także cele z zupełnie innej perspektywy, odblokowując tym samym energię, pozwalającą na kroczenie odpowiadającą nam ścieżką życia, zgodną z naszymi pragnieniami.

Istotne badania dotyczące tanatoterapii

Badania Raymonda Moodyego są kluczowe dla tanatoterapii, przeanalizował on bowiem setki osób z doświadczeniami śmierci klinicznej, opisując wiele z nich w swojej niezwykle popularnej publikacji „Życie po życiu”. Tanatoterapeuci korzystając z tej książki, często wskazują, że jest niezwykle istotna dla oswojenia się z tematem śmierci, gdyż zgodnie z ich filozofią, człowiek sam tworzy w swojej głowie strach przed śmiercią, choć powinna być ona dla nas naturalnym procesem przejścia.

W podsumowaniu należy stwierdzić, że nie ma żadnego wiarygodnego dowodu na prawdziwość opisywanych teorii. Jednakże, nawet jeśli sam rytuał nie będzie miał rzeczywistego przełożenia na stan osoby zmarłej, może być on niezwykle pomocny dla jego najbliższej rodziny i stanowić dla nich w pewnym sensie psychoterapię.