Procesy zachodzące w ciele po śmierci część 4

Przeobrażenie tłuszczowo-woskowe

Proces ten zachodzi najczęściej w dość wilgotnym środowisku, stosunkowo zimnym, a także przy ograniczonym dostępie do tlenu, np. głębokie piwnice. Woda nie musi mieć dostępu do zwłok, gdyż ludzkie ciało składa się w dużej części z wody, która wystarcza do występowania niniejszego procesu. Jednakże, warunkiem rozpoczęcia przeobrażenia tłuszczowo-woskowego jest odpowiednia ilość tkanki tłuszczowej znajdującej się w zwłokach. Po przejściu takiego procesu, zwłoki zachowują przeważnie dość dobrze kształty, a także widoczne są rysy twarzy. Niekiedy możliwe jest rozpoznanie na ciele ran kłutych albo bruzd wisielczych. Skóra posiada barwę szaro-białawą lub brudno-żółtą, dodatkowo po wyschnięciu staje się krucha, nadając całym zwłokom wygląd, jakby zostały pokropione gipsem. Proces przeobrażenia zaczyna się całkiem wcześnie, bo jeszcze w trakcie początkowego stanu gnicia. Przeobrażenie tłuszczowo-woskowe dobrze widoczne jest już po dwóch lub trzech miesiącach, lecz pełne przeobrażenie następuje dopiero po kilku latach przebywania zwłok w odpowiednim środowisku.

Przeobrażenie torfowiskowe

Zgodnie z nazwą proces występuje w torfowiskach. W przypadku tego przeobrażenia następuje wygarbowanie skóry i częściowo tkanek, a tkanki kostne podlegają demineralizacji, w skutek której kości stają się elastyczne i „gumowate”. Dość charakterystycznym elementem dla tego procesu jest silne działanie ciśnienia mas torfu, które powoduje „spłaszczenie” ciała. Ponadto, proces ten jest zazwyczaj długotrwały i możliwe jest, że zwłoki objęte przeobrażeniem torfowiskowym, na skutek utonięcia w torfowiskach lub bagnach, mogą przetrwać kilka, a nawet kilkanaście tysięcy lat.

Zeszkieletowanie

Proces ten jest ostatnim stadium rozkładu zwłok, podczas którego następuje pełne rozłożenie się tkanek miękkich i odsłonięcie w ten sposób pełnego szkieletu osoby zmarłej. Tak jak cały proces rozkładu, tak i ostatni etap zależny jest od takich czynników jak wilgotność czy temperatura otoczenia. Ponadto, na czas rozkładu i wyeksponowanie szkieletu wpływ mają padlinożercy. W początkowym stadium rozpadu z ciała uwalniane jest nawet 400 różnych związków chemicznych, które przedostają się do atmosfery. Zgodnie z wynikami badań przeprowadzonych na jednej z trupich farm, proces ubywania szkieletu może przedstawiać się, jak poniżej:

* do 3 tygodni – małe kości zaczynają się przemieszczać,

* do 5 tygodni – stawy są wyraźnie rozrzucone,

* do 4 miesięcy – nie ma już połączeń kości,

*  do roku – brak mniejszych kości, pełen szkielet jest już rozproszony

* do 4 lat – pojedyncze kości są złamane lub pęknięte, zaczynają gubić się większe kości,

* ponad 12 lat – przegnicie i zmurszenie kości, częściowy „pochówek” (niektóre części szkieletu zostają przysypane ziemią na skutek erozji, wiatru, burz itp.)

*  ponad 15 lat – brak zwłok

Podsumowanie

Dobrnęliśmy do końca pierwszego na naszym portalu cyklu artykułów, który traktował o procesach zachodzących z ciałem po śmierci. Długo zastanawialiśmy się nad publikacją zdjęć do każdego z opisywanych procesów, jednakże ze względu na dość trudną tematykę, nie wspominając nawet o zdjęciach, postanowiliśmy iż wszyscy Ci, którzy chcą wzbogacić swoją wiedzę o doświadczenia wizualne nie będą mieli problemu ze znalezieniem odpowiednich grafik w wyszukiwarkach internetowych. Mamy nadzieję, że temat choć jest dość skomplikowany, to udało nam się go przedstawić w możliwie przystępny i ciekawy sposób. Wiemy, iż o niektórych zagadnieniach jedynie wspomnieliśmy, jednakże będą one wyjaśniane w kolejnych postach.

Drodzy Czytelnicy! Wspomniany cykl artykułów powstał ze względu na dużą ilość maili z prośbą o poruszenie tego tematu. Jeśli będziecie chcieli, abyśmy wyjaśnili inne, równie ciekawe procesy, prosimy o kontakt.